China 2

Er worden ook fijne koperdraden op een houten paneel gemaakt die daarna geëmailleerd werd.

Boven en onder: houten panelen met koper en email

Toen was het tijd om naar de Heilige Weg te gaan. Niet die in Amsterdam bij de Kalverstraat maar die in Beijing, de weg die naar de Ming graven leidt. Hij is heilig omdat je daarover naar de Ming graven liep. Er waren 16 keizers uit de Ming dynastie maar er zijn maar 13 graven. Een was er geloof ik verbrand en van de andere twee weet ik niet wat er met ze gebeurd is. Ze waren in ieder geval niet beschikbaar. Er zijn overigens maar drie graven toegankelijk voor het publiek. De graven liggen tussen de bergen, o.a. die van het Lange Leven, de Draak en de Leeuw.

Ik werd nog staande gehouden door een Chinese man die wilde dat zijn vrouw een foto nam van hem en mij samen schouder aan schouder. “Shieshie”, zei hij dankbaar lachend tegen mij.

We hoefden niet het hele eind naar de graven te lopen, de bus bracht ons een eindje op weg. Maar voordat we bij de bus kwamen moesten we verder door de beeldenlaan, door de Longpong poort, architectonisch belangrijk met bovenop beelden van de draak (keizer) en de feniks (keizerin).

Eerst door een poort heen, weer met veel symboliek en vervolgens over een rode loper naar een museum met pilaren van een dure, geurige houtsoort en natuurlijk beelden van de begraven keizer en een model van gebruikte schepen uit die tijd.

			Een stukje verder kwamen we bij de Ling Xing poort, de hemelse poort. Mannen moeten daar eerst met het linkerbeen over de onvermijdelijk drempel stappen en vrouwen eerst met het rechterbeen. Bij het teruggaan moet dat op dezelfde wijze waarbij je de woorden “Ik kom terug” moet uitspreken. Dat deden we ook want anders bleven onze zielen achter. Het lijkt logischer om dat op de heenweg te doen maar misschien hebben we dat verkeerd begrepen en zijn we de klos.

Eindelijk waren we bij de graftombe. Na weer trappen beklommen te hebben, liepen we om het gebouw heen en keken door een poort waarin een pilaar stond waar de keizer klaarblijkelijk begraven is.
Toen hij stierf, werd ook een aantal van zijn dienaren dood gemaakt omdat men dacht dat die de keizer in het hiernamaals nog zouden kunnen dienen.

De keerden veilig bij de bus terug en ik voelde mijn ziel nog zitten dus het is niet al te verkeerd gegaan.

De bus bracht ons naar de Chinese Muur, ooit 6000 km lang, die we na de lunch gingen beklimmen.
Nou, dat viel niet mee, het was een lange en steile klim. Toen Lucia boven kwam, heb ik in mijn eentje de wave voor haar gedaan onder het uiten van een paar luide bemoedigingskreten. De mensen daar zullen wel gedacht hebben dat mijn ziel probeerde te ontsnappen.

Het is overigens een leuke belevenis om hier te lopen met uitzicht op grote delen van de Muur en je te bewegen op historisch grondgebied tussen andere culturen, hoofdzakelijk Chinezen overigens.

In de geschiedenis waren er al kleine stukjes muur gebouwd maar in 221 BC was de eerste echte bouw.
Dit was om de Tartaren buiten de deur te houden. Die leefden op dorre onvruchtbare grond en plunderen was hun manier om in leven te blijven. De muur heeft ze heel lang buiten het Rijk kunnen houden tijdens de verschillende dynastieën.

Elke keizer zorgde ervoor een stuk muur toe te voegen. Honderd meter muur, dan een uitkijktoren, etc.
Voor de bouw werden veel dwangarbeiders en andere gevangenen gebruikt maar ook veel gewone mensen werden gedwongen aan de Muur te werken. Ze werkten daar onder erbarmelijke omstandigheden. Er wordt wel gezegd dat voor een elke steen van de Muur een dode  te betreuren was.

Er doen vele legenden de ronde over de Muur. Een van de bekendere is gaat over een vrouw die haar man ging zoeken.

Een man en een beeldschone vrouw werden verliefd op elkaar en besloten te trouwen. Nu behoorde je één keer in je leven op de Muur gelopen te hebben en op gegeven moment vertrok de man om dat ook te gaan doen. Zijn vrouw wachtte op hem en wachtte en wachtte. Maar hij kwam niet terug. Toen besloot ze hem te gaan zoeken en reisde naar de muur. Ze kon hem echter niet vinden. Ze hoorde echter op gegeven dat hij omgekomen was. Ze was ontroostbaar verdrietig en stond droevig bij de Muur toen er een deel instortte. De keizer die er toevallig was, gaf haar daar aanvankelijk de schuld van en wilde haar doden. Toen zij voor hem stond, zag hij hoe mooi ze was en werd verliefd op haar. Hij besloot haar niet te doden en bood aan haar man te laten begraven op zijn kosten. Omdat de vrouw geen cent bezat, ging ze akkoord.
De man werd begraven en bedroefd als ze was, sprong ze in de rivier waarna ze verdronk.

Zo een geweldig werk als de Muur kan alleen maar gebouwd worden door een samenwerkende beschaving. De Chinezen zijn ook de oudste beschaving. Dat wil niet zeggen dat ze de eersten waren die het genot kenden van een samenwerkende  beschaving. Egypte, India en Mesopotamië waren hen ver vooruit op dat gebied. Ik bedoel hiermee dat de mensen stopten met rondrekken en vechten maar zich vestigden in gemeenschappen en elkaar hielpen met verbouwen en het maken van gereedschappen. Die beschavingen vielen na enige tijd uiteen. Chinezen vormden pas veel later vaste woonplaatsen maar toen dat gebeurde , is dat nooit meer uiteen gevallen.

De Muur schijnt zichtbaat te zijn vanuit de ruimte. Dat is wellicht zo vanuit de lage omloopbanen die onze astronauten volgen. Het verhaal ging echter dat de Muur ook vanaf de maan zichtbaar zou zijn. Dat is niet waar. Je kunt vanaf daar nauwelijks de grenzen van de continenten onderscheiden.

Lucia en ik keerden beiden veilig bij de bus terug en we reden weer naar het hotel. Onderweg reed de bus door rood en de chauffeur kreeg een bekeuring van 100 yuan. Ondertussen zaten wij te kijken naar de enige twee honden die we nu toe gezien hebben.

Na een fantastische maaltijd met Pekingeend was deze geweldige dag achter de rug.
Morgen weer vroeg op.